Wijsheid van Kinderen ; de Kleuters

In mijn werk valt me iets op met betrekking tot de leeftijd van kinderen waarop problemen lijken te ontstaan. Of dit landelijk zo ligt of toevallig in mijn omgeving, kan ik niet met zekerheid zeggen.
Lange tijd leken het de basisschool kinderen die geleidelijk aan vastliepen op school of emotionele problemen vertoonden; zo rond de leeftijd 9-11jaar. Het thema zelfvertrouwen en ‘ego-ondersteuning’ waren bekende thema’s; zichzelf zekerder gaan voelen en leren zeggen wat ze vonden.

Tegenwoordig lijkt er een groeiend aantal jonge kinderen te zijn die zich niet lekker voelen thuis of op school. In dit blog richt ik me op de schoolbeleving. Het valt mij op dat jonge kinderen zich al vroeg hardop afvragen waarom ze naar school moeten en waarom ze de hele dag moeten zitten.

Enige tijd geleden had ik een kleuter in mijn praktijk en ouders waren erg geraakt door de verandering in hun kind. Zij geven aan dat hij altijd zo vrolijk en sterk was en binnen een paar maanden op school stil en ongelukkig toonde. De kleuter vindt school niet leuk en is zichtbaar de weg kwijt.
Wanneer ik hem apart spreek, en hij aan zijn tafeltje wat tekent en babbelt, vraag ik hem een paar dingen over school. Bij jonge kinderen van 4 jaar is een dergelijk gesprekje niet altijd even helder en vraagt het enige creativiteit om te ontdekken wat er nu aan de hand is. Maar deze keer was het zeer helder. Hij had maar 1 zin nodig : “ Ik vind het er niet leuk, want ik mag niks doen wat ik zelf leuk vindt ….”

Er is al jaren veel gaande over het aanbod aan de kleuters. Fantastische kleuterjuffen zijn gestopt met hun vak, er is discussie over of spelen eigenlijk wel een vorm van leren is en met letters wordt soms zo vroeg begonnen dat de kinderen die daar nog niet aan toe zijn in groep 3 al grote weerstand hebben ontwikkeld.

En ja, er zijn nog steeds super lieve kleuterjuffen en meesters, en we experimenteren met digiborden, iPads en robots. En dat het spelen met de lego nodig is om straks zelf robots te kunnen ontwerpen, dringt ook wel steeds verder door.

Maar luisteren we ook naar die mooie opgroeiende kleuters, die ons onderwijs spiegelen met hun eenvoudige wijsheden. Zouden we niet op elke school echt met de kinderen in gesprek moeten gaan over wat ze leuk vinden en wat ze zouden willen leren? Zouden hun interesses niet eenvoudig meegenomen kunnen worden in de algemene leerroute?

Soms is het echt ingewikkeld en complex, maar vandaag gaat dit blog over de mogelijkheden en eenvoud.
Een voorbeeld van wat ik vaak zie is het knutselen. De leerkracht doet enorm haar of zijn best om iets moois te maken met de klas ……terwijl ik de kinderen zie kijken : “Mag ik ook iets maken wat ik zelf leuk vindt ?”

Wil je meer weten ? www.openspirit.nl